همشهری آنلاین_رضا نیکنام:صاحب این زورخانه پهلوانی تنومند به نام «حاج ماشاءالله» بود که در عین زورمندی و قدرت، بسیار مهربان و دلسوز بود. یکی از اهالی تعریف میکند که روزی پهلوان ماشاءالله در حالیکه هوا بسیار سرد بود، لباس گرم خود را از تن درآورد تا آن را تن گدایی بپوشاند که از سرما مانند بید به خود میلرزید. ماشاءاللهخان هر کار نیکی که انجام میداد برای رضای خدا بود. رفتن به زورخانه دلیران پارس نازیآباد آداب و رسوم خاص خود را داشت. کسی بیوضو وارد آن نمیشد و سادات و ریشسفیدان در قسمت بالای آن و جوانترها با احترام در قسمت پایین مجلس مینشستند. باستانیکاران به محض ورود به زورخانه از مرشد اجازه میخواستند و با ذکر صلوات وارد گود میشدند.
زورخانه دلیران پارسا پس از فوت پهلوان حاج ماشاءالله تعطیل شد و دیگر کسی نتوانست جای خالی این چهره ورزشی را پر کند. پس از مدتی این زورخانه به باشگاه بدنسازی تبدیل شد، البته هنوز سردر قدیمی این باشگاه که گنبدی شکل است، بانام «زورخانه دلیران پارسا»در محله باقی مانده و برای خیلی از افراد قدیمی و ریشسفیدان یادآور خاطرات قدیمی است.
حدود 50 سال قبل در محله نازیآباد زورخانه معروف و شناخته شدهای وجود داشت که خیلی از مرشدها و پهلوانان رشته باستانی به آنجا رفتوآمد داشتند و در بسیاری از مراسم گلریزان که برای دستگیری از محرومان و افراد بیبضاعت به راه میافتاد مشارکت میکردند.
کد خبر 579016
نظر شما